25 Nisan 2011 Pazartesi

Bir Adım









Hayatı öğreniyorduk;
Hatta sen bir adım öndeydin.
Ben acemi adımlar attıkça
Geriye dönüp, elini uzatırdın önce,
Yine tökezlerdim,dönüp gülerdin;
Ve "hadi" derdin
Son kez ayağım burkulduğunda
Kaşlarını çatıp:
"öğren artık!Bırak şu acemiliği"
Diye fırçaladığın da oldu...


Hayatı birlikte öğreniyorduk;
Hatta sen bir adım öndeydin.
Her zaman öndeydin,
Öyle olmayı da seviyordun.
Ama bir gün sen tökezledin,
Ve ben seni tuttum bu sefer,
Yine önümde salına salına yürüyesin diye!
Bu kez elini de daha sıkı tuttum,
Sıkı sıkı ve yine
Birlikte öğrenelim diye!


Ya sen şimdi neredesin?
Niye bıraktın elimi?
Kimin elini tutuyorsun şimdi?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder